Uzunca zamandır siyaseti bir tavşanlaşma hali almış yürümüş, hiç kimse bir havuç ihtimali olmadan, havucu cepte görmeden kılını kıpırdatmıyor. (Bu arada sözlerim tarife uyanlar içindir)

Şimdilerde siyasetçi olma arzusunda olanların önemli bir bölümü ben ne zaman buralardan nemalanırım sırasına girmiş durumdalar.

Siyaset dünya görüşüdür. İdeolojidir, inançtır, ülküdür, idealdir, amaçtır, felsefedir. Bütün bu değerlerin toplamından süzülen öz değerlerle ülke yönetme ya da iktidarlara muhalefet etme sanatıdır. İnsanlığa yol gösterme, kılavuz olma sanatıdır.

Havuç uzatıldığında ağzının suyu akan tavşan gibi, kişisel menfaat, kişisel çıkar uzatılınca değerlerini bir kenara bırakan siyaset ve siyasetçi tavşanlaşmış demektir.

Bunlar alışınca bir tane iki taneyle de yetinmiyorlar, hele şunu da cebime atayım, hele şunu da hanıma, şunu da çocuğuma diyorlar. Havuç yemeye fena alışan ailece, sülalece alışanlar, havuç gelsinde nasıl gelirse gelsin, nerden gelirse gelsin demeye başlıyorlar. Bu havuç kolikler artık iyice tavşanlaşmış, havuçsuz yapamaz hale gelmişler maalesef. İşte siyasete bulaşan bu tavşanlaşma hali bizi nerelere sürüklemiş görüyorsunuz. Daha nerelere savrulacağız hiç belli değil. Eğitim, sağlık ele alınacağı yok. Hayat pahalılığı, işsizlik, gırla. Mafyalaşma, çeteleşme hızla büyüyor. Her gün operasyon var ama bitmiyor. Sorunlar çözülmedikçe kangrenleşiyor. Geri dönülmez noktalara geliniyor. İnsanımızın umudu tükeniyor. Bundan daha önemli bekâ sorunu olabilir mi? Bu ve binlerce sorunun kaynağında birazda havuç ve siyaset ilişkisi yok mu sizcede?

 Sonunda ne mi olur?
Bir gün hesabını sorarlar ve sen o hesabı nasıl ödersin?
Onun orasını adaletli savcılar bilir?

Diyelim şimdilik...

Ahmet ATILMIŞ | 23 Mart 2024